Recensie Mevrouw de Wit
“Ik lach altijd, als ik het even niet meer weet”, vertelt Fahd Larhzaoui. Als hij voor het eerst naar de basisschool gaat en als enige geen broodtrommeltje heeft. Maar ook als hij als jongvolwassene zijn familie probeert te vertellen dat hij homo is. Jarenlang zweeg hij erover, probeerde zijn gevoelens te onderdrukken en trouwde zelfs met een vrouw uit hoop dat ze helemaal zouden verdwijnen. Homoseksualiteit wordt door zijn Marokkaanse familie immers niet geaccepteerd. Zijn ongelukkige huwelijk, zijn stiekeme ontdekking van de gay scene, de eeuwige angst om ontmaskerd te worden en de afwijzende reactie van zijn familie als hij eindelijk uit de kast komt: over die worsteling gaat het autobiografische Schijn.