In Homerus’ Odyssee keert de oorlogsheld Odysseus na jaren van omzwervingen terug naar huis om daar herenigd te worden met zijn vrouw die altijd op hem is blijven wachten en met zijn zoon, die reikhalzend naar zijn vaders terugkeer heeft uitgezien. Eind goed, al goed.

Maar wat als het nu eens helemaal niet zo gemakkelijk ging? Wat als, eenmaal terug, blijkt dat zijn vrouw niets meer van hem wil weten? Sterker nog, ze was het jarenlange wachten op Odysseus zat en is hertrouwd. Die op zijn beurt weer niet wil dat Odysseus zich nog langer met zijn zoon bemoeit. Dit alles bemoeilijkt Odysseus terugkeer aanmerkelijk. Hij dacht de draad weer op te kunnen pakken, maar nu blijkt dat niemand zit te wachten op zijn -misschien wat aangedikte- heldhaftige reisverhalen en kan zijn eigen zoon zich hem niet meer herinneren. Odysseus mag dan wel teruggekeerd zijn naar huis, maar hij lijkt verder van huis dan ooit tevoren.