De Marokkaanse gastarbeider Driss werkt met zijn oudere broer Moha in een vieze steenkolenmijn bij het Noord-Franse Lille. Maar Moha vindt dat zijn jongere broer schoon werk moet zoeken, anders gaan zijn longen kapot. In maart 1972 zet hij de 21-jarige jongen op de bus naar Nederland, want in dat land zijn de mensen aardiger dan in Frankrijk, heeft hij gehoord. Eenmaal aangekomen in het inderdaad schone Nederland, vindt Driss werk als scholstapelaar in de IJmuidense haven. Een vriendelijke oudere dame leert hem Nederlands, met de beeldschone Jolanda krijgt hij verkering. Als hij zijn leao-opleiding heeft voltooid, stroomt hij door naar het meao, werkt zich op tot conciërge en later zelfs tot mentor. Er wordt getrouwd en er komt een dochtertje. Driss is gelukkig en tevreden, al wacht er aan het eind een dramatische ontknoping!