Getrouwde Marokkaan verteld eerlijk over zijn dubbelleven
„Ik heb het geprobeerd om perfect te zijn”, zegt Fahd Larhzaoui. De acteur van Marokkaanse afkomst trouwt in Marokko met een „schilderij” van een vrouw, regelt al haar papieren en fluistert bij aankomst op Schiphol lief „Welkom thuis” in haar oor.
Dat hij eigenlijk op mannen valt, stopt hij diep weg. „Alles wat niet hoort, gaat vanzelf weer over”, heeft hij geleerd.
Voor een muur van gymkluisjes – de wereld van zijn „foebalclub” waar de testosteron in het rond giert – vertelt Larhzaoui hoe hij voor zijn Marokkaanse familie en vrienden lang de schijn weet op te houden. Maar ook hoe hij ondertussen in het „Sodom en Gomorra” van discotheek iT ‘Love Actually-verliefd’ wordt op Jason en zijn huwelijksleven uitdraait op een ramp.
De tekst is van Don Duyns, die zich baseerde op gesprekken met de acteur. Hij laat Larhzaoui zich steeds opnieuw en eerlijker voorstellen aan het publiek, inclusief pijnlijke getuigenissen over zijn eerste huwelijksnacht en momenten van wanhoop.
Als Larhzaoui over zijn uiteindelijke coming out vertelt, vecht hij tegen echte tranen. Gelukkig verlicht regisseur Floris van Delft het indringende geheel regelmatig met speelse interacties.
Uiterst komisch is bijvoorbeeld de scène waarin Larhzaoui als een bakvis voor het eerst versierd wordt. Zijn dubbelleven geeft hij fraai vorm door zowel in strak T-shirt op will.i.am’s nichterige Scream & shout te dansen, als in een witte djellaba op een traditioneel huwelijk.
Recensie | Waardering: | Tekst: Joke Beekmans