Reflectie Van Een Schorpioen
Het ophouden van en vasthouden aan schijn is een overlevingstactiek waar we ons allemaal in meer of mindere mate schuldig aan maken. En hoe relevant is het dat een Nederlandse theatermaker met Marokkaanse roots zijn identiteit gebruikt als canvas om schijn door een theater monoloog op een confronterende manier bespreekbaar te maken.
Wie is die ander in het publiek?
Nieuwe Nederlanders vinden lang niet altijd de weg naar de theaterzaal. Hoe trek je ze over de streep? Een gesprek met een theaterdirecteur en vier makers.
Schijn in Suriname, De Ware Tijd
Recensie | Suriname | Fotograaf: Raoul Rodrigues | Tekst: Donovan Mijnals
Linda Nieuws
Meer dan 24 jaar leefde de Marokkaanse acteur Fahd Larhzaoui (36) met een ‘masker’ op. Tot hij besloot om eerlijk voor zijn geaardheid uit te komen.
Over dit gevecht met en de zware zoektocht naar zichzelf heeft hij een indrukwekkend theaterstuk gemaakt: Schijn.
Curacao
Twaalf dagen heb ik van je genoten, genoten van de mensen, genoten van de sfeer, genoten van alles wat je mij te bieden had.
Een droom die uit is gekomen….. ooit stond je op mij verlanglijstje, ik wilde je zo graag bezoeken,
al heel lang.
Amigoe
“Hebben jullie nog vragen?” Acteur Fahd Larhzaoui was vanaf het begin van de voorstelling ‘Schijn’ heel direct bezig met de mensen in de zaal. Vragen had het publiek zeker. Aan het begin, maar vooral ook aan het eind van de voorstelling. Op de patio van Teatro Luna Blou vroegen een paar mensen na afloop zich openlijk af of Curacao wel klaar is voor zo’n heftig persoonlijk verhaal.
